19.05.2015
Domethënia akaidologjike e ‘abdestit’
Orhan Bislimaj Fjala abdest rrjedh nga gjuha persiane dhe përbëhet prej dy fjalëve: āb – ujë, dhe dest – dorë.[1] Në gjuhën arabe për nocionin abdest, është fjala ‘el-vuduu’ (الوضوء) dhe rrjedh prej fjalës ‘vedue’ (وَضُؤَ) ‘jevduu’ (يَوْضُؤُ), ‘vuduen’ dhe ‘vedaaeten’ (وُضُوؤا و وَضَاءَة), që do të thotë: bëhem i mirë, i bukur, i pastër. Ndërsa, ‘el-vuduu’ (abdesti) si term fetar nënkupton larjen dhe fërkimin me qëllim (nijet) të caktuar të pjesëve të caktuara të trupit, e të cilat janë: koka, fytyra, duart dhe këmbët.[2]