Pyetja: Cili është vendimi për faljen e namazit të tehexhudit sipas katër medh’hebeve?

Përgjigja:

Bismilahi Rrahmani Rrahim

Sipas medh’hebit hanefij, është e papëlqyer (Mekruh) të falet tehexhudi dhe namazet tjera nafile në xhemat, përpos për namazin e teravive (në ramazan), namazin e eklipsit (kusuf) dhe namazit të thatësisë (istiska).

Juristët hanefij (fukaha) kanë shpjeguar që, kjo vlen kur falen namazet nafile në xhemat të madh dhe një gjë e tillë bëhet shprehi.

Imami i madh Hanefij, el-Haskafiu (Zoti e mëshiroftë) thotë:

“Nuk duhet falur namazin e vitrit dhe nafilet në xhemat, sepse kjo është Mekruh. Kjo vlen kur xhemati është aq sa deri në katër persona i bashkëngjiten Imamit.” (Durr el-Muhtar)

Alameh Ibn Abidin (Zoti e mëshiroftë) thotë në komentimin e tij:

“Nëse bëhet shprehi falja e namazeve nafile në xhemat, atëherë kjo do të konsiderohet si novacion (bid’a), prandaj është mekruh… dhe falja e nafileve në xhemat nuk është e rekomanduar, sepse Sahabët (Allahu qoftë i kënaqur me ta) nuk kanë falur nafile në xhemat jashtë ramazanit.” (Radd el-Muhtar).

Imam el-Kasani (Zoti e mëshiroftë) thotë:

“Falja e namazeve nafile në xhemat nuk është sunnet, përpos Teravive në Ramazan.” (Bada’i es-Sana’i)

Arsyeja pse është e papëlqyer (mekruh) është që i dërguari i Allahut (Paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka inkurajuar faljen e namazeve nafile në shtëpi.

Zejd ibn Thabit (r.a.) transmeton që i Dërguari i Allahut (s.a.v.s.) ka thënë: “O njerëz! Falni namazet tuaja në shtëpi, pasi namazi më i mirë për një individ është ai i falur në shtëpi, përpos namazeve obligative (farz).” (Shënuar nga shumë imam të hadithit)

Sejjida A’isha (r.a.) transmeton që “i Dërguari i Allahut (s.a.v.s.) i falte namazet jo-obligative në shtëpi.” (Sahih Muslim)

Për shkak të dy transmetimeve të sipërme dhe shumë transmetimeve tjera, fukahatë hanefij thonë që veçoria kryesore e namazit nafile është falja në shtëpi dhe veçmas (individualisht). Kjo është arsyeja pse është më e preferuar t’i falim ato në shtëpi dhe jo me njerëz në xhami. Ndërsa namazet farze, veçori e tyre është tubimi, dhe kjo është arsyeja pse ato janë urdhëruar të falen në xhami me xhemat.

Prandaj, falja e namazeve nafile përfshin shkuarjen kundër asaj që është ligjësuar, [e kjo është] që namazet obligative të falen në xhemat, dhe namazet vullnetare të falen vetmas. Përjashtimet e transmetuara kanë të bëjnë vetëm me xhemate të vogla, dhe ishin ndodhi të rralla. (Shih: I’la el-Sunen, 7/89)

Ky është po ashtu pak a shumë vendimi në medh’hebin malikij, ku falja e namazeve nafile është e papëlqyer të falen në xhemat. (Shih: el-Mewsu’a el-Fikhijje).

Ndërsa në lidhje me medh’hebin shafi’ij, fakihu i madh shafi’ij, Imam Hatib esh-Shirbini (r.a.) thotë:
“Është prej sunnetit që namazet nafile të mos falen në xhemat. Mirëpo, nëse dikush i ka falur ato në xhemat, do të jetë e lejuar për të, pa u konsideruar kjo gjë mekruh.” (Mugni el-Mutaxh, 1/333)

Sipas medh’hebit hanbelij, është tërësisht në rregull të falen namaze nafile në xhemat, sepse i Dërguari i Allahut (s.a.v.s.) i ka falur ato vetmas dhe në xhemat. Mirëpo, praktika e tij e zakonshme ka qenë t’i fal ato vetmas.

Fukahatë haneblij mbështesin qëndrimin e tyre me incidente në të cilat i Dërguari i Allahut (s.a.v.s.) ka falur namaze nafile në xhemat, si me Ibn Abbasin, në xhaminë e Atban ibn Malik, me Enesin dhe nënën e tij, etj. (shih: Ibni Kudameh, el-Mugni, 2/142)

Mirëpo, kjo nuk është në kundërshtim me medh’hebin e Imam Ebu Hanifes (ra), sepse falja e namazeve nafile në xhemat të vogël dhe pa e bërë shprehi është po ashtu e lejuar në medh’hebin hanefij.

Fukahatë hanefij i interpretojnë këto ndodhi si incidente të izoluara që kishin, më së shumti, katër njerëz përfshirë të Dërguarin e Allahut (s.a.v.s.). Dhe kjo, siç përmendem më sipër, është e lejuar sipas medh’hebit hanefij. Po, nëse bëhet shprehi falja e namazeve nafile në xhemat ose organizohet një xhemat i madh, atëherë bëhet mekruh.

Si përfundim, sipas medh’hebit hanefij dhe malikij, është e papëlqyer (mekruh) falja e tehexhudit dhe nafileve tjera në xhemat. Medh’hebi shafi’ij si sunnet e konsideron faljen e tyre veçmas, ndërsa sipas medh’hebit haneblij, falja e namazeve nafile në xhemat është tërësisht e lejuar.

Dhe Allahu e di më së miri.
[Mufti] Muhammed ibn Adam el-Kewtheri

Darul Iftaa; Leicester , UK  Përktheu : Fatih Ibrahimi
 

/KBI-Bujanoc.com/